Μέ ἕδρα τήν Τοπική Κοινότητα Μολυβδοσκεπάστου, τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Κονίτσης, τοῦ Δήμου Κονίτσης, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1899, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 27.11.1899 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Εἶναι ἡ μεγαλύτερη Ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ Μολυβδοσκέπαστο καί χρησιμεύει ὡς κεντρικός Ναός. Ἔχει σταυροειδῆ στέγη μέ τρούλο, μέ πεντάπλευρη κόγχη, νάρθηκα καί στή νότια πλευρά καλυμμένο προπύλαιο. Οἱ τοιχογραφίες διατηροῦνται σέ καλή κατάσταση καί καλύπτουν τό ἐσωτερικό τῆς ἐκκλησίας. Σύμφωνα μέ τήν ὑπέρθυρη ἐπιγραφή ὁ Ναός χτίστηκε τό 1537.

Μέ ἕδρα τήν τοπική Κοινότητα Νικάνορος, τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Κονίτσης, τοῦ Δήμου Κονίτσης, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1904, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 4.11.1904 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Μέ ἕδρα τήν Τοπική Κοινότητα Οξυάς, τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Μαστοροχωρίων, τοῦ Δήμου Κονίτσης, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1899, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 21.8.1899 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Μέ ἕδρα τήν Τοπική Κοινότητα Πάδων, τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Κονίτσης, τοῦ Δήμου Κονίτσης, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1899, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 8.10.1899 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Σύμφωνα μέ τήν ἐπιγραφή πού ὑπάρχει στήν εἴσοδό της, χτίστηκε κατά τό ἔτος 1784 καί εἶναι ἕνα ὀρθογώνιο παραλληλόγραμμο κτίσμα σέ σχῆμα βασιλικῆς. Τό ταβάνι καί οἱ τοιχογραφίες τοῦ Ναοῦ ἔγιναν κατά τό ἔτος 1823. Τό κοιμητήριο, ἔγινε τόν Ἰούνιο τοῦ 1888. Πολλοί εὐσεβεῖς Παδιῶτες συνέβαλαν κατά καιρούς στή συντήρηση καί στόν ἐξωραϊσμό τῆς κεντρικῆς Ἐκκλησίας. Ἀπό τά ἔσοδά της πληρωνόταν οἱ μισθοί τῶν δασκάλων, γι’ αὐτό καί πολλοί χωριανοί ἀφιέρωσαν κτήματα καί χρήματα σ’ αὐτήν.

Μέ ἕδρα τήν Τοπική Κοινότητα Παλαιοσελίου, τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Κονίτσης, τοῦ Δήμου Κονίτσης, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1899, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 21.8.1899 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς βρίσκεται στό χωριό Παλαιοσέλλι καί χτίστηκε τό 1864. Εἶναι χαρακτηριστική γιά τήν κλίση πού ἔχει ( 2 μοῖρες μικρότερη τοῦ πύργου τῆς Πίζας). Τό σπάνιας ὀμορφιᾶς ξυλόγλυπτο τέμπλο, ἡ ἐσωτερική ξύλινη ζωγραφισμένη ὀροφή καθώς καί τοιχογραφίες της, τήν κατατάσσουν στά μνημεῖα πού πρέπει ὁ ἐπισκέπτης τῆς περιοχῆς ὁπωσδήποτε νά ἐπισκεφτεῖ.

Μέ ἕδρα τήν τοπική Κοινότητα Πηγῆς, τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Κονίτσης, τοῦ Δήμου Κονίτσης, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1899, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 30.10.1899 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου (βάσει ἐπιγραφῆς ἀνεγέρθηκε τό 1819) διαθέτει ἀξιόλογες ἁγιογραφίες καί τέμπλο Χιονιαδίτων ζωγράφων.

Μέ ἕδρα τήν Τοπική Κοινότητα Πληκατίου, τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Μαστοροχωρίων, τοῦ Δήμου Κονίτσης, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1899, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 2.9.1899 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ὁ Ναός αὐτός χτίστηκε ἀπό τόν στρατό μετά τό τέλος τοῦ Ἐμφυλίου καθώς ὁ παλαιότερος εἶχε υποστεί μεγάλες φθορές ἀπό τούς βομβαρδισμούς. Τά ἐγκαίνια τοῦ νέου Ναοῦ ἔγιναν στίς 8 Σεπτεμβρίου 1953. Σύμφωνα μέ τήν παράδοση ἡ εἰκόνα εἶχε ἀρχικά βρεθεῖ στή θέση Πιστίλαπη καί μεταφέρθηκε στόν Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, ὅπου μέ θαυματουργικό τρόπο μετακινήθηκε στό μέσο τοῦ χωριοῦ ὅπου καί ὑπῆρχαν ἐρείπια παλαιότερου ναοῦ. Ἐκεῖ οἱ κάτοικοι ἔκτισαν Ναό ρυθμοῦ βασιλικῆς (1775) ἀφιερώνοντάς τον στήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου.

Μέ ἕδρα τήν Τοπική Κοινότητα Πουρνιάς, τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Κονίτσης, τοῦ Δήμου Κονίτσης, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1899, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 30.9.1899 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Μέ ἕδρα τήν Τοπική Κοινότητα Πύργου, τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Κονίτσης, τοῦ Δήμου Κονίτσης, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1899, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 29.10.1899 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Μέ ἕδρα τήν Τοπική Κοινότητα Πωγωνιανής, τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Πωγωνιανής, τοῦ Δήμου Πωγωνίου, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1919, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 17.9.1919 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ἡ θεμελίωση τοῦ Ναοῦ ἔγινε τόν Νοέμβριο τοῦ 1872 καί μετά ἀπό ἕναν χρόνο(τό Δεκέμβριο τοῦ 1873) στήν μνήμη τοῦ Ἁγίου, τελέστηκε ἡ πρώτη λειτουργία, ὅπως φαίνεται ἀπό ἐπιγραφή ἐνσιυματωμένη μέ τεμάχια κεραμιδιῶν στή νότια πλευρά τοῦ ναοῦ. Ἡ ἐνθύμηση πού ἀντιγράφηκε τό 1951 ἀπό τόν δάσκαλο Ἀριστοτέλη Ζωΐδη , εἶναι ἡ ἑξῆς : «τό ἔτος 1872 = 6 : Νοεμβρίου ἡμέρα Δευτέρα ἐρήχθη τό θέμελον τοῦ Ἁγίου Νικολάου τῆς νέας ἐκκλησίας. Παπακώστας Χρίστου Τζάτζης». Τό ξυλόγλυπτο τέμπλο κατασκευάστηκε τόν Μάρτιο τοῦ 1874, ἐνῶ τά ἐπίσημα ἐγκαίνια ἔγιναν ἀργότερα τό 1894. Τά χρήματα γιά τήν ἀνέγερση τοῦ Ναοῦ καί τήν κατασκευή τοῦ τέμπλου προέρχονται ἀπό ἐκδηλώσεις (ζιαφέτια), πού πραγματοποιοῦνταν ἀπό τούς ταξιδεμένους στήν πόλη Βοστινιώτες. Ἐσωτερικά ἔχει δεκαπέντε τρούλους, οἱ ὁποῖοι στηρίζονται στούς ἐξωτερικούς τοίχους καί σέ δώδεκα κίονες.

Μέ ἕδρα τήν Τοπική Κοινότητα Ρουψιάς, τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Ἄνω Πωγωνίου, τοῦ Δήμου Πωγωνίου, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1900, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 26.1.1900 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Μέ ἕδρα τήν Τοπική Κοινότητα Σταυροδρομίου, τοῦ Δήμου Πωγωνίου, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1920, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 19.10.1920 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Μέ ἕδρα τήν Τοπική Κοινότητα Στρατινίστης, τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Δελβινακίου, τοῦ Δήμου Πωγωνίου, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1920, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 21.1.1920 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Μέ ἕδρα τήν Τοπική Κοινότητα Τραπέζης, τοῦ Δήμου Κονίτσης, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1913, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 13.12.1913 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Μέ ἕδρα τήν Τοπική Κοινότητα Φούρκας, τῆς Δημοτικῆς Ἑνότητος Φούρκας, τοῦ Δήμου Κονίτσης, τῆς Περιφερειακῆς Ἑνότητος Ἰωαννίνων, τῆς Περιφερείας Ἠπείρου, ἱδρυθεῖσα πρό τοῦ ἔτους 1899, ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀπό 15.9.1899 αἰτήσεως τοῦ Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ περί ἐκδόσεως ἀδείας Γάμου ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.