Ὅταν ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κυρός ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, ἀνήλθε στόν ἱστορικό θρόνο τῆς ἀκριτικῆς Μητροπόλεως, συνέλαβε τήν ἰδέα τῆς δημιουργίας ἑνός Ἐκκλησιαστικοῦ Γηροκομείου. Καί τοῦτο, διότι οὐδέποτε ὑπῆρξε κάτι ἀντίστοιχο στήν περιοχή, ἐνῶ οἱ ἀνάγκες τῶν ἡλικιωμένων ἦταν ἐμφανεῖς σέ ὅλους.
Κατά τήν διάρκεια τῆς ἀναζητήσεως καταλλήλου χώρου, στό Δελβινάκι ἀρχικά, δέν κατέστη δυνατόν νά πραγματοποιηθῇ ἡ προδήλως θεάρεστη αὐτή ἰδέα. Στήν συνέχεια, ἡ ἀείμνηστος Ἑλένη χήρα Μιχαήλ Πατέρα δώρισε (31/05/1968) στήν Ἱερά Μητρόπολη μία παλαιά, ἐρειπωμένη καί ἀκατοίκητη διώροφη οἰκία στήν Κόνιτσα, μετά μικροῦ ὑπογείου, προκειμένου νά στεγασθῇ σέ αὐτή τό Γηροκομεῖο. Ἐπρόκειτο γιά παλαιό τούρκικο σπίτι, τό ὁποῖο εἶχε κτισθεῖ τό ἔτος 1882. Ἀμέσως ξεκίνησαν μέ γοργούς ρυθμούς τά ἀπαραίτητα ἔργα καί σύντομα τό κτίριο ἦταν ἔτοιμο πρός χρήση.
Τό Ἵδρυμα συστήθηκε διά τῆς ὑπ’ ἀριθμ. πρωτοκ. 234/29-10-1968 ἀποφάσεως τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου κυροῦ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, καί ἡ πρώτη Διοικοῦσα Ἐπιτροπή εἶχε ὡς Πρόεδρο τόν ἴδιον, Ἀντιπρόεδρον τόν Είρηνοδίκην Κονίτσης Στυλιανόν Γιαννακάκην, Ταμίαν τόν ἰδιωτικόν ὑπάλληλον Ἰωάννην Γουσγούνην, καί μέλη τόν ἔμπορον Γεώργιον Πατέραν καί τόν ὑπάλληλον τοῦ Μονοπωλίου Κονίτσης Γεώργιον Παπαχρηστίδην. Ἀμέσως μετά συνετάχθη ὁ Ἐσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας τοῦ Ἱδρύματος, ἐνῶ εἰς τό ὑπ’ ἀριθμ. 862/τεῦχος Β΄/30-11-1970 Φ.Ε.Κ. δημοσιεύθησαν ἀμφότερα τά νομιμοποιητικά ἔγγραφα.
Τό Ἐκκλησιαστικόν Γηροκομεῖον Κονίτσης «Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ», ξεκίνησε τήν λειτουργίαν του μέ τέσσαρες (4) γερόντισσες καί προοδευτικά ἔφθασε εἰς τήν κάλυψιν τῆς συνολικῆς δυναμικότητος αὐτοῦ μέ δέκα ἕξ (16) τοιαύτας. Ἕως τῆς σήμερον διέμειναν εἰς αὐτό δεκάδες τρόφιμοι ὄχι μόνον ἐκ τῶν δύο Ἐπαρχιῶν Πωγωνίου καί Κονίτσης, ἀλλά καί ἀπό ἄλλες περιοχές τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου καί τῆς Βορείου Ἠπείρου.
Τό οἰκογενειακό κλίμα, ἡ στοργή, ἡ θαλπωρή, ἡ ἰατροφαρμακευτική περίθαλψη καί νοσηλεία, καί προπαντός ἡ χριστιανική ἀγάπη, ἀπετέλεσαν καί ἀποτελοῦν τό «σῆμα κατατεθέν» τοῦ Ἱδρύματος. Τό Ἵδρυμα συντηρεῖται ἀποκλειστικῶς μέ δωρεές φιλανθρώπων καί φιλοθέων ψυχῶν, προερχομένων ἐκ διαφόρων περιοχῶν τῆς Πατρίδος μας, οἱ ὁποῖοι ἀγαποῦν τήν τρίτην ἡλικίαν καί ἀσκοῦνται στά ἔργα τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης. Ἄς σημειωθῇ δέ ὅτι δέν ἐλάμβανε καί δέν λαμβάνει οὐδεμία κρατική ἐπιχορήγηση. Ὅμως, παρά τίς κατά καιρούς μεγάλες οἰκονομικές δυσκολίες, ἰδιαιτέρως τῶν τελευταίων χρόνων, σήμερα φιλοξενοῦνται εἰς αὐτό εἴκοσι πέντε (25) γερόντισσες.
Ὅσοι ἐπιθυμοῦν μποροῦν νά καταθέτουν τήν προσφορά τῆς ἀγάπης τους στόν κάτωθι λογαριασμό. Θά ἐκδίδεται ἐν συνεχεία ἀπόδειξη ἰσχυρή γιά τήν Ἐφορία.